Mo en Jelmer worden in de rust aangesproken op het afwijken van het tactische plan waardoor ze de rest van het team benadelen. De aanvoeder neemt het voortouw en dat leidt tot een groepscorrectie.
In een damesteam wordt de trainer gewezen op zijn ruw taalgebruik, de leider van JO-13 plaatst twee laatkomers op de reservebank en het bestuur van SV Someren legt iemand die ver over de schreef is gegaan een tijdelijk sportparkverbod op.
Leiders, trainers, ouders, scheidsrechters, spelers onderling en anderen kunnen elkaar corrigeren.
Corrigeren vindt vooral plaats als er een bepaalde wet, norm, (spel)regel of afspraak is overtreden.
Het kan zorgen voor een veilig gevoel en een gezonde band binnen enkele of meer mensen.
Hieronder vind je een aantal tips of adviezen die je kunt gebruiken als je iemand corrigeert.
1. Corrigeer snel.
Geef de correctie meteen nadat het ongewenste gedrag is getoond. Dat voorkomt discussies over wat feitelijk is voorgevallen, bijvoorbeeld ‘welles-nietes-discussies’. Als je lang wacht met corrigeren kan jouw geheugen van alles vergeten. En dat geldt ook voor het geheugen van de ander.
De gecorrigeerde persoon moet meteen verbanden kunnen leggen, bijvoorbeeld tussen oorzaak (het vervelende gedrag) en gevolg (bijvoorbeeld straf).
Trainer Ferry: ‘Joost, je haalt Richard op een grove manier onderruit en dat pik ik niet, dus je krijgt nu straf en dat is …’.
Meteen corrigeren is niet altijd verstandig.
Soms moet je iemand even ‘sparen’, bijvoorbeeld de speler die al de volle laag heeft gehad of iemand die slecht in de groep ligt. En de speler, die kenmerken van autisme heeft, kun je na afloop van een activiteit, op een rustige manier aanspreken op zijn gedrag. Een kwestie van attent zijn en gevoel hebben.
2. Corrigeer beschrijvend in plaats van moraliserend.
Verwoord de feiten die betrekking hebben op het ongewenste gedrag en gebruik geen interpreterende termen zoals ‘lui’, ‘egoïstisch’ en ‘traag’. Trainer Teun: ‘Elsa, ik zie dat je tijdens het afgelopen half uur maar drie sprints hebt getrokken’ in plaats van ‘Elsa, ik vind jou lui’.
Beginnen met ‘Ik zie dat je …’ en ‘Ik hoor je zeggen …’ zijn goede aanzetten om iets feitelijk te benoemen.
3. Corrigeer gemotiveerd.
Noem de regel of de grens die is overtreden en geef aan waarom deze regel van belang is.
Op die manier kun je de ander informeren over de plaats die de overtreding heeft op jouw tolerantieschaal.
Wat kan ik nog wél hebben en waar ligt mijn grens?
Kantinebaas Frans: ‘Joris, ik vind dat je genoeg hebt gedronken en je bent al drie keer gevallen. Je krijgt van mij geen alcohol meer’.
4. Corrigeer met begrip.
Vraag naar de achtergronden van de overtreding en houd daar zoveel mogelijk rekening mee.
Stel je in op smoezen en op het als oneerlijk ervaren als twee mensen op grond van verschillende uitleg verschillende straffen krijgen.
Leider Geert: ‘Achmed, ik begrijp dat je onderweg bij de gewonde moest blijven en daardoor te laat bent, maar Stef, ik vind dat je geen reden hebt om te laat te komen want je had eerder kunnen vertrekken’.
5. Corrigeer consequent.
Toestaan dat sommigen zich niet aan de regels houden verlaagt de acceptatie van een straf. Ook het rekening houden met achtergronden bij een overtreding kan op een gespannen voet staan met een consequent optreden.
Moeder Ine: ‘Neil, je mag nu even eten omdat dat vanwege je suikerspiegel nodig is en Thomas je moet nu stoppen met snoepen want dat is de regel een kwartier vóór de wedstrijd’.
6. Corrigeer eerlijk.
Rechtvaardig optreden, gekenmerkt door ‘gelijke monniken, gelijke kappen’ en het rekening willen houden met persoonlijke en situationele omstandigheden kunnen elkaar bijten.
In het tweede geval maak je eerst duidelijk wat de normstraf voor de overtreding normaal gesproken is en daarna leg je uit waarom er strafvermindering is. De zwaarte van de overtreding wordt dus wel degelijk inzichtelijk gemaakt.
‘Roelie je richtte expres en bewust naar Alke die de bal niet zag aankomen; dat kan gevaarlijk zijn en je …’.
‘Appie je gooide vanuit een reflex terug en daardoor krijg je minder straf, ook omdat je meteen je excuses aangeboden hebt’.
7. Corrigeer progressief.
Bij herhaalde overtredingen wordt de straf steeds zwaarder.
Commissielid Kevin: ‘Thuur, we zaten hier een maand geleden ook, maar blijkbaar heb je er niets van geleerd. De eerste keer is het drie weken schorsing en een volgende keer, nu dus, is het zes weken’.
8. Corrigeer evenredig.
Laat de zwaarte van de straf goed aansluiten bij de zwaarte van de overtreding.
Je kunt een rij maken, met overtredingen die gerangschikt zijn van licht naar zwaar en een rij met straffen van licht naar zwaar en die rijen kun je koppelen aan elkaar.
Scheidsrechter Gerard: ‘Aanvoerders luister, bal wegtrappen als er gefloten is, is …, praten tegen de scheidsrechter is …, van achteren een sliding inzetten heeft tot gevolg dat … en een doorgebroken speler onderuit halen is direct rood’.
9. Corrigeer op het functioneren, niet op de persoon.
Richt je vooral op het gedrag, want dat moet worden veranderd, en probeer de band met de ander te behouden.
Als je je teveel op de persoon richt kan dat snel worden opgevat als een persoonlijke aanval.
Supporter Jan: ‘Hilbert, ik waardeer je betrokkenheid bij SV Someren, zelfs begrijp ik je fanatisme, maar ik vind dat je nu té ver gaat door die speler een … te noemen’.
10. Corrigeer ook jezelf.
Sta open voor kritiek en doe aan zelfkritiek, omdat het goed is en omdat anderen jouw voorbeelden mogelijk kunnen gaan volgen.
‘Mensen luister even: ik ben vorige week slordig geweest toen ik ….., enkelen van jullie hebben mij daar terecht op aangesproken en bij deze wil ik mijn excuses aanbieden en om het goed te maken wil ik …..’.
Namens De Commissie Normen en Waarden.
Henk Manders.
