Strijdend Someren 3 is Gedegradeerd (1-0 n.v.)

Een wederom sterk gehavend Someren 3 heeft afscheid moeten nemen van de reserve eerste klasse. Ondanks dat deze uitkomst, door de komst van een O23-elftal al vaststond, wilde de formatie van John Hurkmans uit oogpunt van prestige er alles aan doen om niet te degraderen. Een dubieuze beslissing zorgde echter toch voor het verdict.

Nog voor de wedstrijd begon, had Someren te maken met een fiks aantal tegenslagen. Leek het op donderdag nog met een grote selectie van 15 spelers af te kunnen reizen naar het zuiden van het land, op zaterdag waren er hier nog maar 12 van over. Doordat Dennis Rutten op het laatste moment nog bereid was zich beschikbaar te stellen, kon Someren alsnog met twee wissels op de bank, aantreden tegen de reserves van Schaesberg. Daar waar voor de gasten vooral prestige op het spel stond, was het de mannen uit Landgraaf menens. Zeker omdat het eerste elftal gepromoveerd is naar de eerste klasse, was het voor de reserves geen optie te degraderen. Een akkoordje werd op voorhand direct van de hand gewezen door trainer John Hurkmans met als motto dat dit niet bij dit team past. Dat was ook vanaf de eerste minuut te zien. Ondanks de tegenslagen en, door het ontbreken van Thijs Santegoeds en JO19-speler Kevin Tomassen, een geïmproviseerde linkerkant van de verdediging ging Someren fanatiek van start. Het spel werd grotendeels gemaakt door de gastheren die vooral via de behendige en snelle rechtsbuiten gevaar probeerden te stichtten. Echter werden de blauwwitten in de omschakeling ook zeer zeker gevaarlijk. Voor de rust strandde dit aan beide kanten vaak voor of rondom de zestien. Schaesberg werd vooral gevaarlijk met schoten die naast het doel verdwenen en toen Someren de bal na een corner maar met moeite weg wist te werken. Kwamen de ballen al op doel, dan stond doelman Tim Vinken, die uitstekend keepte, in de weg. Een brilstand bij de rust was echter een logisch gevolg van de verhoudingen op het veld.

Na de rust was het spelbeeld redelijk hetzelfde met als belangrijkste verschil dat de ruimtes groter werden aan beide kanten. Kansen bleken echter redelijk schaars doordat de organisatie aan beide kanten goed stond. De thuisploeg werd gevaarlijk toen uit een corner de bal op de lat werd gekopt en toen, na een misverstand achterin, de rappe rechtsbuiten door kon komen maar zijn voorzet niet in het doel gewerkt kon worden. Aan de andere kant was Someren erg dichtbij een doelpunt toen een voorzet bij de tweede paal bij Ties van Baars belandde. Hij schoot de bal van dichtbij echter wat wild over het doel. Naarmate de wedstrijd vorderde, vloeiden de krachten aan beide zijden meer en meer weg. Echter werd de vrees al snel waarheid dat door de geringe selectie, Someren het minst in staat was hierop te ageren.

Zeker toen het verlenging werd, was het dus duidelijk dat bij iedereen het laatste restje energie uit de kleine teen aangesproken moest gaan worden. Lichtend voorbeeld dat Someren hiertoe in staat is, was Jesse Welten. Hij maakte, ondanks een blessure aan zijn enkel, de hele wedstrijd vol. Des te zuurder was het dat aan het begin van de verlenging de scheidsrechter, op “advies” van zijn grensrechter, een op het oog clean duel bestrafte met een strafschop tegen. Dit cadeautje was wat Schaesberg nodig had en werd overtuigend ingeschoten. Doelman Tim Vinken kwam nog erg dichtbij maar de bal bleek onhoudbaar. Dat de blauwwitten uitstekend met tegenslag om kunnen gaan bleek wel in het vervolg van de verlenging. Waar ieder ander team de koppen zou laten hangen, ging Someren op zoek naar de gelijkmaker. Sem Leenen brak met een uitstekende actie door, kapte nog een paar tegenstanders uit, en legde de bal bij de tweede paal neer. Daar kwam de uitstekend spelende Klaas van Eijk echter een teenlengte tekort. Vlak voor tijd was Someren nogmaals dichtbij de gelijkmaker. Invaller Dennis Rutten werd diepgestuurd alleen was het dit keer de teen van de keeper die de bal tegen de paal wist te werken. Dat het voor Someren niet mocht lukken, bleek wel uit de rebound. Die belandde op dusdanig ongelukkige wijze op de paal waardoor de goed doorgelopen Dennis net niet zijn rebound kon binnentikken. Niet veel later floot de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd en daarmee was degradatie een feit.

Ondanks de degradatie, kan Someren 3 met opgeheven hoofd afscheid nemen van dit seizoen. Met een nimmer aflatende mentaliteit heeft het tegenslag na tegenslag verwerkt. Dit werd na de wedstrijd ook nog benadrukt door trainer John Hurkmans en dat dit hem trots heeft gemaakt om met dit team te werken. Daarnaast gaat ook onze dank uit naar de JO19-1 die ons afgelopen seizoen vele malen uit de brand hebben geholpen waar nodig. Stuk voor stuk hebben zij laten zien, zowel qua strijdlust als qua voetballend vermogen, een verrijking te zijn voor de selectie. Ook onze dank aan Dennis Rutten die last-minute ons nog wilde versterken richting deze wedstrijd.

Opstelling Someren: Tim Vinken; Joey Sonnemans, Daan Verberne, Jesse Welten, Sem Leenen; Brent Weekers, Robert Janssen (C), Tijn Welten; Ties van Baars (86. Dennis Rutten), Klaas van Eijk, Rick Vereijken (91. Sven van Dijk).