Zwaar veld kost ons punten

We waren het even niet meer gewend, spelen op een echte grasmat. Op zich was het een prima veld om een partijtje voetbal op te spelen. De echte ploeteraars konden hun hartje ophalen. Voor snelle manoeuvres en blitse acties was echter weinig ruimte. We voelden ons als Napoleon in Waterloo. Een goed begin, maar het einde werd een zwaar verlies.

We begonnen al snel in de eerste helft met een uitstekende counter. Edwin kreeg de bal mooi aangespeeld over het middenveld in zijn snelle sprint naar het doel van de tegenstander. Met drie verdedigers op zijn hielen, stoomde hij met een rotgang af op de keeper van ASV. Deze was ook niet van gisteren en kwam razendsnel zijn doel uit, waardoor beide heren elkaar op ongeveer 25 meter van het doel troffen. De sliding van de keeper bracht Edwin net even iets te veel uit balans. Hij wist balbezit te houden, maar moest de bal doorpassen naar Ata, die de zware grond liet beslissen in de uitwerking van zijn schot.

Het voetbal dat we brachten was niet slecht. Het leverde alleen te weinig kansen op om te scoren. ASV had aan enkele snelle counters genoeg om de leiding naar zich toe te trekken. Ze openden via een goed opgezette aanval over links de score met 1 – 0. Wat volgde waren enkele doorbraken waarvan Marc er een op wederom professionele wijze wist te stoppen. Een volgende aanval was echter opnieuw raak en bracht ons op een 2 – 0 achterstand.

In de 2^e helft probeerden we de druk op ASV op te voeren. Dat lukte met horten en stoten. Ralf zat met zijn afstandsschot op doel nog het meest bij een aansluitingstreffer. Zijn indraaiend schot werd door de keeper van ASV maar net weg gestompt.

Enkele minuten later lieten wij echter een steek vallen in onze verdediging en gaven we ASV de kans om met 3 – 0  verder uit te lopen. Er werd van alles gedaan om onze eer te redden, maar een nederlaag was onomkeerbaar.  

Foto- en filmreportage : Wim
Tekst: Marcel