Veteranen: Er waren veel verschillen

Om te beginnen was het blauw-wit tegen rood-wit. En als we een tegenstander treffen met die kleurcombinatie weten we dat het meestal een pittige wedstrijd kan gaan worden! Verder viel op dat  bij de meeste spelers van Lierop de haarkleur totaal verschilde van die van de mannen van ons team.

Deze twee wetenswaardigheden zorgden er dus al meteen voor dat we de wedstrijd begonnen met erg  defensief voetbal. Lierop was zeer wendbaar in het opzetten van hun aanval. Als antwoord hadden we een sterk spelend middenveld met Martien in de eerste helft, versterkt met Maarten in de 2^e helft. Op rechts liet Jorn ook deze wedstrijd zien dat hij weerstand kon bieden aan de aanvalsdrift van het jonge Lieropse team. Op links moest Erik al zijn krachten inzetten om een aanval op te bouwen aan onze kant en een aanval af te slaan van de kant van de tegenstander. Het skiën zat hem echter nog in de benen, waardoor hij gewisseld moest worden met de grensjager die eindelijk weer het veld in kon na zoveel weken.

We hoefden niet zo heel lang te wachten op het eerste tegendoelpunt. Ff niet opletten en ff te laat ingrijpen en de bal hing al in het net. Even dacht Lierop een makkie met ons te krijgen. Ze werden wat slordig in de afwerking, waardoor ze regelmatig onnodig balverlies leden en wij de kans kregen om een aanval op te zetten. Vader en zoon Van Santvoort kregen het bijna voor elkaar om samen een mooi doelpunt neer te zetten, was het niet dat de keeper van Lierop de bal net voor de voeten van Rene wist te onderscheppen.

De strijd ging onverminderd door! Lierop nam geen gas terug, dus wij liepen ons door al dat gedraai de blaren onder de tenen en er vloog zelfs in het vuur van de strijd bij Peter een stuk van zijn tanden door de lucht. Als een echte Veteraan hield hij stand en bood keer op keer weerstand aan de druk van de jongelingen uit Lierop.

Even leek het erop dat onze achterstand niet groter kon worden. Lierop kreeg het niet voor elkaar om echt gevaarlijk te worden. Totdat er in de tweede helft toch een situatie ontstond, waarin onze verdediging op het verkeerde been werd gezet en er daardoor een 2^e tegendoelpunt op het briefje van Hans onze scheids kwam te staan.

Een mooie redding van Marc redde ons van een volgend tegendoelpunt. Sterker nog …, laat Maarten maar gaan als hij zich eenmaal van zijn tegenstander heeft los gemaakt. Met een mooie actie en een doelpunt zette hij onze vervolging in! Zou er dan toch nog een kansje inzitten?!

Altijd blijven gaan en nooit opgeven! Al is het maar door stevig verdedigend voetbal te spelen. Totdat dat iets te letterlijk wordt opgepakt en er een penalty uit ontstaat. Dennis stond ff stevig te balen. Dit had hij niet zien aankomen toen hij zijn sliding inzette. De bal ging erin en Toon Filipini was de maker. Ff voor de statistieken, want dan weet Marc de volgende wedstrijd tegen Lierop welke hoek hij moet kiezen!

Link naar filmmateriaal

Foto- en filmmateriaal: Wim

Tekst:                          Marcel